Powierzając pracę osobom niebędącym obywatelami Polski, czy to na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie czy umowy o dzieło, należy pamiętać, że w pewnych sytuacjach konieczne jest uzyskanie zezwolenia na pracę w celu zatrudnienia takiego cudzoziemca.
Dotyczy to obywateli spoza UE/EOG, jeśli nie mogą oni skorzystać z wyjątków przewidzianych w przepisach. Jest to obowiązek odrębny od legalizacji pobytu w Polsce.
W Polsce istnieją różne rodzaje zezwoleń:
– Zezwolenie typu A – zezwolenie to dotyczy cudzoziemców, którzy będą wykonywać pracę na terytorium Polski na podstawie umowy z polskim podmiotem;
– Zezwolenie typu B – zezwolenie to dotyczy cudzoziemców, którzy będą wykonywać pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej, która jest wpisana do rejestru przedsiębiorców lub będzie spółką kapitałową w organizacji;
– Zezwolenie typu C – zezwolenie dotyczące cudzoziemców, którzy są delegowani przez pracodawców zagranicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednak nie dłużej niż na 30 dni;
– Zezwolenie typu D – dotyczy cudzoziemców, którzy świadczą tzw. usługę eksportową, tj. wykonują pracę u pracodawcy zagranicznego w celu realizacji usług o charakterze tymczasowym i okazjonalnym;
– Zezwolenie typu E – zwolnienie, które dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy w celach innych niż wskazane w typach zwolnień jak B, C, D;
– Zezwolenie typu S – jest to zwolnienie dotyczące pracy sezonowej, w sektorach takich jak rolnictwo, turystyka czy ogrodnictwo na okres nieprzekraczający 9 miesięcy.
W Polsce możliwe jest również ubieganie się o zezwolenie Niebieskiej Karty, które przyznawane jest cudzoziemcom pracującym w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji. Zezwolenie udzielane jest na okres o 3 miesiące dłuższy niż okres pracy, jednak nie dłuższy niż 3 lata.
Mamy też zezwolenie jednolite, które pozwala na pobyt i pracę. Aby je uzyskać, cudzoziemiec musi samodzielnie złożyć wniosek i spełnić poniższe kryteria:
– potwierdzić posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego (finansowanego ze środków publicznych Narodowego Funduszu Zdrowia) lub prywatnego ubezpieczenia w postaci polisy ubezpieczeniowej,
– posiadać stabilne zatrudnienie przynoszące regularne dochody wystarczające na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu,
– mieć zapewnione miejsce zamieszkania na terytorium Polski – można to poświadczyć przed urzędem okazując meldunek lub umowę najmu mieszkania.
Należy również pamiętać, że obywatele niektórych krajów takich jak: Ukraina, Armenia, Białoruś, Gruzja i Mołdawia nie mają obowiązku uzyskania zezwolenia na pracę i mogą skorzystać z uproszczonej procedury związanej z zatrudnieniem.
Ponadto w przypadku obywateli Ukrainy wprowadzono dodatkowe regulacje ułatwiające im legalny pobyt i pracę w Polsce.
